zabawiać

zabawiać
{{stl_3}}zabawiać {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}zabavjaʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}]{{/stl_4}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_6}}zabawić {{/stl_6}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}zabaviʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_37}}perf {{/stl_37}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_31}}I. {{/stl_31}}{{stl_26}}vt {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}dostarczać rozrywki{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}unterhalten{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}amüsieren {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_20}}książk: {{/stl_20}}{{stl_13}}spędzić gdzieś jakiś czas{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}verbringen{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}[ver]weilen {{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_16}}geh{{/stl_16}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_31}}II. {{/stl_31}}{{stl_26}}vr {{/stl_26}}{{stl_14}}sich {{/stl_14}}{{stl_53}}+akk{{/stl_53}}{{stl_4}} {{/stl_4}}{{stl_14}}unterhalten{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}sich {{/stl_14}}{{stl_53}}+akk {{/stl_53}}{{stl_14}}amüsieren {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\zabawiać się czyimś kosztem {{/stl_22}}{{stl_14}}sich {{/stl_14}}{{stl_53}}+akk {{/stl_53}}{{stl_14}}auf jds Kosten unterhalten {{/stl_14}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_60}}lub {{/stl_60}}{{stl_32}}amüsieren{{/stl_32}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • zabawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zabawiaćam, zabawiaća, zabawiaćają, zabawiaćany {{/stl 8}}– zabawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zabawiaćwię, zabawiaćwi, zabawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zabawiać się — I – zabawić się {{/stl 13}}{{stl 7}} bawić się przez jakiś czas; spędzać pewien czas na bawieniu się, rozrywce itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabawiać się wesoło. Chodź, pójdziemy się zabawić. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zabawiać się — Zabawić się cudzym, czyimś kosztem zob. koszt 1 …   Słownik frazeologiczny

  • zabawiać się — 1) Robić coś zbyt długo lub ślamazarnie Eng. To handle or tamper with something, especially slowly or sluggishly 2) Robić coś; zajmować się czymś Eng. To do something casually 3) Drażnić się z kimś; żartować sobie z kogoś; traktować kogoś… …   Słownik Polskiego slangu

  • zabawić — dk VIa, zabawićwię, zabawićwisz, zabawićbaw, zabawićwił, zabawićwiony zabawiać ndk I, zabawićam, zabawićasz, zabawićją, zabawićaj, zabawićał, zabawićany 1. częściej ndk «zajmować kogoś dostarczając mu rozrywki; uprzyjemniać komuś czas» Zabawiać… …   Słownik języka polskiego

  • anegdota — ż IV, CMs. anegdotaocie; lm D. anegdotaot 1. «krótkie, zabawne opowiadanie z dowcipnym, często nieoczekiwanym zakończeniem, także krótkie opowiadanie o charakterystycznym zdarzeniu z czyjegoś życia» Śmieszna, zabawna anegdota. Opowiadać anegdoty …   Słownik języka polskiego

  • bawić — ndk VIa, bawićwię, bawićwisz, baw, bawićwił, bawićwiony 1. «zajmować kogoś dostarczając mu rozrywki, uprzyjemniać komuś czas, zabawiać» Bawić dzieci. Bawić gości opowiadaniem dowcipów. Bawić kogoś rozmową. 2. «wprawiać w zadowolenie, w dobry… …   Słownik języka polskiego

  • błazen — m IV, DB. błazenzna, Ms. błaźnie; lm M. te błazenzny a. ci błaźni 1. «aktor cyrkowy występujący w roli komicznej; klown» Błazen cyrkowy. Grać rolę błazna. 2. «człowiek zachowujący się niepoważnie, ośmieszający się, stający się pośmiewiskiem;… …   Słownik języka polskiego

  • emablować — ndk IV, emablowaćluję, emablowaćlujesz, emablowaćluj, emablowaćował, emablowaćowany książk. «zwykle o mężczyznach: otaczać szczególnymi względami kobietę, usilnie zabawiać; nadskakiwać» ‹fr. z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • kompania — ż I, DCMs. kompanianii; lm D. kompanianii (kompanianij) 1. «grono osób, znajomych, kolegów, spędzających wspólnie czas, np. w podróży, na zabawie, rozrywkach; towarzystwo» Liczna, dobrana, wesoła, męska kompania. Zabawiać się przy kieliszku w… …   Słownik języka polskiego

  • nudzić — ndk VIa, nudzićdzę, nudzićdzisz, nudź, nudzićdził, nudzićdzony 1. «wywoływać uczucie nudy, znudzenia; być, stawać się nudnym, przykrzyć się» Nudzić kogoś gadulstwem, rozwlekłym opowiadaniem, wiecznymi wymówkami. Nudził słuchaczy zbędnymi… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”